Boekrecensie: natuur als strohalm voor de achterblijvers

Daniël Mulder

9 oktober 2018 .

De weg terug naar het leven

In het boek De weg terug naar het leven verweeft schrijfster Long Litt Woon het verlies van haar man met haar ontluikende liefde voor paddenstoelen.

De weg terug naar het leven

Foto: Hans van Wijck

Enkele jaren terug beschreef Helen Macdonald in De H is van havik hoe ze na de (onverwachte) dood van haar vader de havik Mabel probeert te trainen. Het leverde een prachtig boek op met zinnen om van te smullen: ‘De havik vulde het huis met wilde natuur zoals een vaas lelies een huis met geur doordrenkt.’ De grondtoon van het boek was rouw. Het trainen van de havik was een wanhopig poging haar vader niet los te hoeven laten.

Recent verscheen De magie van uilen van de Engelse dichter Miriam Darlington die tijdens haar zoektocht naar alle uilen van Europa onverwacht te maken krijgt met een ziek kind. Onzekerheid, angst en verdriet zingen ook hier door het boek heen. En ook hier speelt de natuur een belangrijke rol om het lot te aanvaarden.

Net als Helen Macdonald krijgt ook Long Litt Woon op een doodgewone dag een telefoontje. Haar man Eiolf is plotseling overleden. Als een ‘stuurloos wrak’ meldt ze zich na zijn dood aan bij een paddenstoelencursus voor beginners. Achteraf gezien is dit haar eerste stap om uit het labyrint van verdriet te komen, want in de ‘bemoste grond van de open bossen vond ik waar ik naar op zoek was’. Paddenstoelen vormden voor haar het pad uit de duisternis.

Ontluikende liefde voor paddenstoelen

De weg terug naar het levenDe weg terug naar het leven (uitgeverij Lev., € 20) is dan ook de titel van het boek dat Long Litt Woon schreef. Ze verweeft daarin het verlies van haar man met haar ontluikende liefde voor paddenstoelen. Aanvankelijk wilde de schrijfster, die antropoloog is, een boek schrijven over de reis die ze maakte door de wonderlijke wereld van de paddenstoelen en de verbazing die het opriep. Maar gaandeweg het schrijven wilde ze haar man Eiolf ook een plek geven. Hier en daar schuurt het verhaal daardoor wel een beetje, de verbanden tussen rouw en paddenstoelen voelen soms geforceerd aan, maar verrassend vaak ook niet.

Uiteindelijk bevat het boek, dat ingetogen en licht van toon is, twee reizen: een onvrijwillige door het rijk van de rouw en een vrijwillige door de wereld van de paddenstoelen. Wanneer alles om je heen wankelt en wegvalt, is het een geruststellend idee dat de valken, uilen of paddenstoelen een strohalm kunnen zijn om je aan vast te grijpen.

 

Foto header: Els Nijhuis


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Nieuws