Vijf weetjes over de notenkraker Vijf leuke weetjes over de notenkraker

Sinds november 2018 verblijft er een bijzondere vogel in Wageningen: een notenkraker. Vijf leuke weetjes over deze charismatische vogel.

Geëmancipeerd

Vanaf maart bouwt een notenkrakerkoppel aan een nest: een constructie van (doornachtige) twijgen, gevoerd met grassen, korstmossen en soms wat veren. Het ligt tegen de stam van een naaldboom op een hoogte van ongeveer 6 meter. Het legsel bestaat uit twee tot vijf (gewoonlijk 3 of 4) bleek-blauwgroene eieren met lichtbruine spikkels en vlekken. In 16-18 dagen worden ze door beide partners (!) uitgebroed. Beide ouders brengen de jongen groot die na ongeveer 23 dagen uitvliegen. Ze blijven daarna nog minstens drie maanden als gezin bij elkaar.

De notenkraker doet zijn naam eer aan: hij is gek op allerlei soorten noten. Foto Peter Pfeifer

Honkvast

Notenkrakers zijn gewoonlijk standvogels, vooral in het westen van hun verspreidingsgebied. Soms trekken notenkrakers vanuit Siberië naar het westen of zuiden op zoek naar voedsel. Is er voedselgebrek in de broed- en overwinteringsgebieden, slaan ze hun vleugels verder uit en komen we ze in grotere aantallen tegen in West-Europa. Het zijn de jonge en ongepaarde vogels die aan de zwerf gaan. Maar weinig van deze vogels overleven deze invasies om terug te keren in het voorjaar.

Invasies

Vanaf 1900 zijn er in totaal negen invasies van notenkrakers geweest, de laatste in 1991. Deze vogels zijn later ook in Groot-Brittannië, België en zelfs in Portugal en Noord-Afrika gezien. Hoewel notenkrakers voor broeden en hun voedsel sterk gebonden zijn aan dennen, duiken ze tijdens invasies op de meest onwaarschijnlijke plekken op. Ook in parken en tuinen – als er maar een hazelaar staat.