De wilde kat is officieel weer in Nederland. Deze verre achterneef van de huiskat sloop al een tijdje door de bossen van de Ardennen en de Eifel en is inmiddels de Nederlandse grens overgestoken. Zo kun je lezen op de site van Roots.
Hier in de Vogezen is de wilde kat al heel lang een vaste inwoner. Maar heb ik hem ooit gezien? Dat is met wilde katten altijd lastig om met zekerheid te zeggen.
Vriend en natuurfotograaf Vincent Munier die de Vogezen kent als zijn broekzak kostte het al heel wat moeite. Hij was al een jaar of acht bezig als professioneel natuurfotograaf en had de halve wereld al voor zijn camera gehad (inclusief de Ethiopische wolf, de Laplanduil en tientallen beren) maar de wilde kat was hem nog steeds niet gelukt. Dat bekende hij mij na een paar glaasjes wijn met enige schaamte.
Een collega fotograaf die ook in de Vogezen woont was het al wel gelukt. En uit collegialiteit gaf hij aan Vincent de beste vindplekken door.
Het dier is vooral ’s avonds en ’s nachts actief, dus op een mooie avond ging ik met Vincent mee op pad. Een tijd lang tuurden we een bosrand af en heel even was er iets grijs-gestreepts te zien in het hoge gras. Zou dat……? Het was weer weg voordat ik het wist en daar bleef het bij. Wel zagen we die avond nog spelende vossen en een paar edelherten.
Een weekje later ging Vincent nog eens terug en toen was het wel bingo!-Pech voor mij, ik was er niet bij- Het schuwe dier liet zich veel langer zien en vanuit zijn schuilplek kon Vincent er prachtige foto’s van maken.
Eenmaal thuisgekomen moest hij natuurlijk nog wel checken of het wel een echte wilde kat was, en geen verwilderde huiskat. Maar dat zat wel goed, het dier was opvallend groot, en op de dikke staart waren een vijftal zwarte ringen zichtbaar. Missie geslaagd.
Toch was dit nog niet de lastigste bewoner van de Vogezen om in beeld te krijgen. De zeer zeldame lynx heeft voor nog veel meer vergeefse schuilhutavonden gezorgd…
Als je een wilde kat zo kunt zien mag je al heel tevreden zijn (foto Vincent Munier)
