Wandelblog: loop in rondjes en kerf het landschap in je ziel

Daniël Mulder

21 juli 2020 .

wandelblog

Roots-redacteur Daniël Mulder bedenkt al jaren wandelroutes. In dit wandelblog schrijft hij: ‘Een wandelroute zegt veel over de bedenker van die route. Ik maak bijvoorbeeld altijd routes die zo veel mogelijk over verlaten paadjes voeren. Waarom? Ik vrees tegenliggers.’ 

Minstens zo leuk als het wandelen zelf is de wandelkaart met daarop de route die je volgt. Het idee dat er in het landschap dat zich voor je voeten ontvouwt, een route ligt verborgen en dat die wordt onthuld op een landkaart, dat biedt een soort kinderlijk geluk. Een wandelkaart is de grotemensenversie van een schatkaart.

Een wandelroute zegt veel over de bedenker van die route. Ik maak bijvoorbeeld altijd routes die zo veel mogelijk over verlaten paadjes voeren. Ik vrees tegenliggers. In een bos kies ik daarom vaak voor paadjes die nauwelijks nog op een pad lijken. Ik vind dat avontuurlijk. Ik houd van paden die zichzelf overwoekeren en ontkennen.

Ik vraag mij tijdens het maken van een route soms af hoeveel Roots-abonnees er nu weer zullen verdwalen. Volgens mij valt het mee. Ik denk zelfs dat ze dankbaar zijn dat het ze eindelijk eens lukt van het pad te raken. Of ze keren nooit meer terug uit het woud, zodat klagen onmogelijk wordt, dat kan natuurlijk ook.

Wandelblog

Foto: Niels Kooyman

Een verveelde leeuw

Toon mij uw wandelroute en ik zeg wie u bent. Ik ken bijvoorbeeld een wandelroutemaker die altijd over de randen in een landschap loopt. Het kan niet anders of diegene houdt van contrasten, van zwart-wit, van botsende landschappen. Ik ken ook routebedenkers die steevast veilige tochten kiezen vol horeca. Dat zijn comfortwandelaars. Of wat te denken van een wandelroutemaker die alles op een mountainbike doet en zegt dat een route van 25 kilometer makkelijk in een ochtend is te lopen…

Ik maak al jaren wandelroutes. Ik heb ze eens op een rij gelegd om te zien waar ik sta, of ik nog geheimen kan ontdekken in mijn karakter. Dit is de belangrijkste conclusie: ik keer altijd terug naar het beginpunt. Dan kun je zeggen: je leeft in cirkels, zoals een verveelde leeuw in de dierentuin zijn rondjes maakt. Maar je kunt ook zeggen: een wandelroute is de compacte versie van de circle of life. Je begint, je beleeft onderweg iets en je eindigt. Een wandelroute als de ultieme kracht van de herhaling.

Wandel daarom rondjes, zo vaak mogelijk. Zo kerf je het landschap in je ziel, ongeveer zoals een wandelschoen het pad uitslijt.

Meer over wandelen

Foto header: Marcel van Kammen


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Wandelen