Het leven op Spitsbergen is sterk verbonden met de ijsbeer. Naast de 2400 mensen die er leven komen er zo’n 3000 ijsberen voor. Iedere inwoner is verplicht om een geweer mee te nemen als hij naar buiten gaat, je weet tenslotte maar nooit.
Er mag alleen op ijsberen geschoten worden als er echt sprake is van gevaar. De dieren zijn er immers beschermd. Veel reden tot schieten is er niet. Werden er in 2001 nog vijf dieren per jaar neergeschoten, inmiddels is het jaargemiddelde gezakt naar drie.
Toch is er wel enige onrust op het eiland ontstaan omdat er recentelijk twee aanvallen van een ijsbeer op een mens zijn geweest, met dodelijke afloop. Er wordt eeen link gelegd met de verkleining van het leefgebied van de ijsbeer. Door hogere temperaturen is er minder pakijs en is de beer gedwongen om dichter op de mens te leven.
IJsberenonderzoeker Jon Aars houdt het voorlopig nog op toeval: ‘Er is altijd een risico als je hier op Spitsbergen rondloopt en dan kan het dus ook wel eens misgaan.’ Hij ziet wel een verplaatsing van de ijsberen richting de leefgebieden van de mens maar wijst er ook op dat de beer een grote angst heeft voor tweevoeters.’Dat neemt niet weg’, zegt hij, ‘ dat de verdwijning van het leefgebied van de ijsbeer een groot probleem is. En niet alleen voor de beer zelf maar ook voor het eiland, dat voor 40% afhankelijk is van het ijsbeertoerisme.’
