De roze spreeuw duikt weer op in Nederland

Marloes Blom

7 juni 2020 .

De roze spreeuw duikt weer op in Nederland

Opeens dook hij deze week weer op: een roze spreeuw. En al zijn er daar wereldwijd behoorlijk veel van, in Nederland is het een zeldzaamheid. Misschien komt daar wel verandering in. In 2002 vertoefden er liefst 46 exemplaren (kort) in Nederland. 2020 zou getalsmatig een perfect nieuw recordjaar zijn, vinden wij zo. Daarom hier vast een update over deze roze gevederde gast. 

Nomadisch bestaan

De roze spreeuw, de Pastor roseus, is een kolonievogel. Hij broedt in steppe-achtige gebieden in Oost-Europese landen zoals Roemenië en Bulgarije. Waar precies hangt er maar net vanaf waar hij zijn (sprinkhanen)kostje kan vergaren. Overwinteren doet de roze spreeuw voornamelijk in India.

Een kolonie roze spreeuwen
Een kolonie roze spreeuwen bij Hyderabad (India). Foto: J.M. Garg, via Wikimedia Commons.

Hoe roze is roze?

De roze spreeuw is niet van snavel tot poot roze. Maar hij doet zijn naam zeker eer aan. Niet alleen de veren op zijn buik en rug zijn roze, ook z’n snavel en poten zijn ‘pastel pink’. Kleine kanttekening: die roze verenpracht hebben alleen de volwassen exemplaren, en ook nog eens alleen als ze broeden. Die roze veren vormen hun broedkleed. ’s Winters is ook de volwassen roze spreeuw ‘gewoon’ (vlekkerig) bruingrijs.
De jonge vogels zijn sowieso nog niet roze maar lichtbruin. Hun poten zijn wel (bleekjes) roze, hun snavel is gewoontjes gelig. Hier zie je goed het verschil tussen een adult- en een juveniel roze spreeuw, en hoor je hoe hij kwettert en babbelt.  En nee, dat is niet heel anders dan zijn zwarte familielid…

De roze spreeuw duikt weer op in Nederland
Roze is toch best behoorlijk pastelroze, bij deze adult roze spreeuw in broedkleed. Foto: iStock

In Nederland als dwaalgast

2002 was een topjaar voor de roze spreeuw in Nederland. Liefst 46 exemplaren werden er gedurende het jaar gezien. De meeste kans een adult exemplaar te zien heb je tussen mei en juli. Juvenielen werden hoofdzakelijk gezien in de nazomer en herfst, tussen eind augustus en eind oktober. Vanaf 2005 doken er ook ’s winters dwaalgasten op – en die bleven dan ook meteen enkele weken in plaats van enkele dagen. Maar dan uiteraard wel gezellig in (groot) gezelschap van hun zwarte familieleden. Je bent tenslotte een kolonievogel of je bent het niet.

Qua locatie verkoos de roze spreeuw het meest vaak de Texelse en Vlielandse kustlijnen, in mindere mate ook die van Terschelling. De meest recente roze dwaalgasten werden begin juni gezien in Berkheide (Zuid-Holland) en op Terschelling, aldus Waarneming.nl.

Na 2002 ook 2020 een roze-spreeuwen-topjaar?

Qua cijfers zou het kloppen. Na het topjaar van 2002 in 2020 een nieuw record. De tijd zal het leren. Maar een goede voorbereiding is het halve werk. Dus mocht je opeens een roze exemplaar ontwaren tussen de vele zwarten, dan weet je bij deze vast wat hij graag belieft op zijn menu. Bessen (die van de vlierbes en duindoorn, om precies te zijn), vetbollen en vogelpindakaas.

Meer lezen

BEELDEN: iSTOCK (HEADER) | WIKIMEDIA COMMONS 


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Nieuws