Het najaar is de tijd van spreeuwenwolken. Na het broedseizoen vormen de spreeuwen enorme zwermen. Laat in de middag verzamelen zij zich om dan massaal naar hun gezamenlijke slaapplaats te vliegen. En dat levert spectaculaire beelden op.
Maar hoe werkt zo’n wolk nou? En waarom vliegen de spreeuwen niet tegen elkaar aan? Er zijn allerlei theorieën bedacht over het functioneren van spreeuwenwolken, het zou iets met lichtinval te maken kunnen hebben of iets met warme luchtlagen.
In zijn boek ‘Honden die weten wanneer hun baas thuiskomt’ geeft de Britse wetenschapper Rupert Sheldrake er een heel andere verklaring voor. Deze eigenzinnige wetenschapper verdiept zich al jaren in dieren die meer lijken te weten dan wij als mens kunnen begrijpen. Zoals honden die ander gedrag gaan vertonen als hun baas onderweg naar huis is. Ze lijken de thuiskomst van de baas al ongeveer een half uur van tevoren aan te voelen. Ook onderzocht Sheldrake spreeuwenwolken omdat hier net als bij honden sprake lijkt te zijn van een ‘onverklaarbare’ kennis bij dieren.
Foto: Wilco Busstra
Telepathie is volgens Sheldrake de meest voor de hand liggende verklaring.
Het uitwisselen van informatie via een gedachte zou een heel natuurlijk fenomeen zijn, iets dat alle levende wezens min of meer zouden beheersen. In de prehistorie zou de mens hier ook veel gebruik van hebben gemaakt, maar in de huidige maatschappij is de telepathie in onbruik geraakt.
Spreeuwen zouden volgens Sheldrake telepathie gebruiken om met z’n tienduizenden tegelijk op te kunnen vliegen en deze prachtige figuren te maken.
Foto: Richard Verwoerd
