Wat doe je als natuurfotograaf met storende masten?

René Alblas

19 juni 2019 .

In de serie “Uitgelicht” bespreekt een natuurfotograaf zijn of haar (recent gemaakte) foto. Deze keer vertelt Roots fotoblogger Bjorn van Lieshout over hoe je om kunt gaan met storende masten en andere sporen van beschaving.

Oneindig traag meandert de Beerze door het landschap. De eerste zonnestralen prikken door de grondmist die in flarden over het landschap hangt. Op de achtergrond roept een koekoek. Bijna waan ik mezelf enkele honderden jaren terug in de tijd. Bijna…
Want aan de horizon draaien de windmolens hun rondjes, geflankeerd door hoogspanningsmasten. En achter me schreeuwt een man naar zijn vrienden, zo hard dat de koekoek er verder het zwijgen toe doet. Tja, dat is Nederland. Er zijn maar weinig plekjes in ons kikkerlandje waar je ongerepte natuur kan vinden. Overal wordt je geconfronteerd met sporen van ‘beschaving’.

Fotograferen op het randje van de natuur

Hoe zet je zo’n landschap dan mooi op de foto? Hoe houd je al die menselijke invloeden buiten de compositie? En wil je dat wel? Moet je de hoogspanningsmast achteraf retoucheren? Of neem je het gewoon mee in beeld? Iedere fotograaf heeft zijn eigen antwoord op deze vragen. En wellicht zal het antwoord ook per situatie anders zijn.
In dit geval heb ik ervoor gekozen om de cultuurelementen mee te nemen in de compositie. Ik vind dat de combinatie van natuur en cultuur hier een mooie spanning geeft in de foto. De strakke hoogspanningsmast vecht om aandacht met het ruige landschap. En iedereen kan er zijn eigen mening over vormen.

Landschapsfotografie met een telelens

Bij de term landschapsfotografie denken veel mensen automatisch aan een groothoeklens, maar ook met een telelens kun je heel goed landschappen fotograferen. Het landschap wordt hierdoor wel een beetje samengedrukt, waardoor je wat dieptewerking verliest. Het voordeel is echter dat je “storende” elementen uit beeld kan houden (als je dat wilt) en de gelaagdheid van het landschap beter kan weergeven. Ik kies bij landschapsfotografie met een telelens niet voor een hele kleine diafragmaopening, zodat er nog een beetje onscherpte is in de voorgrond. Zo krijg ik toch weer iets terug van de dieptewerking in de foto.

De instellingen

Omdat ik de diafragmaopening, zoals gezegd, niet te klein wilde hebben stelde ik de camera in op diafragmaprioriteit met een diafragmagetal van f/10. Voor de sfeer en de doortekening in de lucht heb ik 0,7 stops onderbelicht. De sluitertijd was 1/160 bij een ISO van 400.

 

Tip van Bjorn

Veel moderne camera’s hebben de mogelijkheid om de foto’s op te slaan in RAW-formaat. RAW foto’s kosten wel meer ruimte op je geheugenkaart dan JPG’s en vergen meer nabewerking, maar je hebt veel meer mogelijkheden om de foto achteraf te bewerken. Zo kun je in RAW-formaat achteraf de kleurtemperatuur aanpassen. Bij deze foto is dat belangrijk, omdat de standaard instellingen hier tekort schieten. De balans tussen de blauwe schaduwtinten en de warme tinten van de opkomende zon komt vrij nauw. Het is fijn om dit achteraf nog te kunnen corrigeren.

 


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Uitgelicht