Als we de mens niet meetellen, dan leven de tien dodelijkste wilde dieren op aarde allemaal ver weg van Nederland. In onze bossen vol paaltjesroutes en ruiterpaden huist nauwelijks nog gevaar, hoogstens loop je kans op een drukke zondagmiddag door een razende mountainbiker omver te worden gekegeld. De Hollandse natuur ligt als een hond aan de leiband, weldoorvoed en goed verzorgd.
Wat een feest is het dan als er een ‘gekke’ wolf uit Duitsland poolshoogte komt nemen. De waanzin – het thema van de boekenweek dit jaar – die toeslaat wanneer een dier met tanden door de weilanden en bossen struint en hier en daar schaap verorbert, voor die waanzin vreesde ik. Vaak heb ik geschreven: wolf, als je een wolfwaardig leven wil, blijf in Duitsland. Daar gaan ze schouderophalend met je om. Hier niet. Hier word je achtervolgd door ‘gekke’ mensen met camera’s.
Nu denk ik: wolf kom en blijf. Dit is een land vol dove en zieke grootmoeders. We hebben geen behoefte aan Wilders of Samson, wat we nodig hebben is een wolf en vleugje wildheid en waanzin. Liefst zie ik een flink aantal roedels de hele oostflank van Nederland bezetten. De ultieme winst is dit: alle angsthazen blijven binnen en mijden de bossen. Stille bossen, ineens zijn ze geen utopie meer.
In het net verschenen boek De wolf terug – eng of eneverend (hoeveel mazzel kun je hebben als uitgever) staat een interview met een mevrouw die vindt dat er te naïef over wolven wordt gedacht. Als ze bij haar ouders op bezoek komt in het Veluwse Epe, wil ze gewoon een wandeling kunnen maken zonder te worden doodgebeten door een wolf. Ook kinderfeestjes kunnen volgens haar niet meer onbekommerd in een bos worden gevierd. Dat kan best, een wolf heeft per dag 4 kilo vlees nodig, dus je verliest hooguit één of twee vervelende blagen. Vreemd genoeg rept ze met geen woord over het gevaar van teken, maar ja, die hebben natuurlijk geen grote hoektanden.
Hoe groot is de kans eigenlijk dat je wordt gedood door een wolf? Een Noors rapport uit 2002 zette de aanvallen van de afgelopen eeuwen, voor zover bekend uiteraard, op een rij. Europa (exclusief Rusland) telde in de negentiende en twintigste eeuw 697 aanvallen. 292 daarvan hadden een dodelijke afloop. Dat betekent dat in heel Europa eens per 250 dagen iemand sneuvelt. In het verkeer sneuvelen in Nederland alleen al 570 (in 2013) mensen per jaar.
Maar toch, wolven zijn dus geen makke lammetjes en niet helemaal ongevaarlijk. Toch is het goed als er wolven komen. Het idee dat er een wolf leeft in een bos waarin je wandelt, dat is spannend. Soms zelfs zo spannend dat waanzin op de loer ligt. De komst van de wolf is sowieso goed nieuws voor de literatuur.