Muskusossen in Noorwegen…

Frederik Thoelen

5 oktober 2015 .

Mijn favoriete filmonderwerp is zoogdieren. Hier in België vormen de dassen momenteel mijn stokpaardje, maar ook wanneer ik in het buitenland ben probeer ik indien mogelijk toch altijd enkele typische zoogdieren voor mijn lens te krijgen. Mijn vriendin Gina ging een tijdje naar Noorwegen om daar ruigpootuilen te bestuderen, en uiteraard kon een bezoek niet ontbreken. Hoog op mijn verlanglijstje stonden de indrukwekkende muskusossen en de veel moeilijker te observeren poolvossen.

Heel veel tijd hadden we niet, maar rondlopen in het indrukwekkende Dovrefjell National Park is sowieso al fantastisch, mét of zonder dieren die zich laten zien. Natuurlijk wordt zo’n trektocht door de Noorse bergen net nog een tikkeltje spannender als je in de verte in de sneeuw plots enkele zwarte stippen ziet, zwarte stippen die dan ook nog eens lijken te bewegen…
Als je door de verrekijker ziet dat die stippen twee foeragerende muskusossen zijn, dieren van meer dan 400kg, is de trektocht eigenlijk al geslaagd. Maar mijn bedoeling was de dieren mooi in beeld te krijgen, en twee bewegende stippen in de verte zijn natuurlijk niet genoeg.
Langzaam kwamen we dichterbij en toen we op een 100 meter afstand stonden, begonnen we echt te sluipen. Sluipen van het ene kleine struikje naar het andere, om zo nog wat dichterbij te komen. Beide dieren hadden absoluut niet door dat we in de buurt waren, en gingen gewoon door met grazen. Op een gegeven moment passeerden ze zelfs op minder dan 10 meter van het struikje waar ik achter zat. Ik kon mooie beelden maken, maar nam daarna weer snel afstand, aangezien aanvallen van muskusossen naar mensen bekend zijn, én ik wilde de dieren natuurlijk ook niet nodeloos verstoren.


Dit waren fantastische momenten, zeker als je weet dat muskusossen volledig uitgestorven waren in de natuur, maar dankzij herintroducties in de jaren ’50 gelukkig op sommige plekken terug zijn…
Na deze eerste spectaculaire ontmoeting konden we nog een aantal andere dieren bekijken. De typische tegen elkaar bonkende mannetjes hebben we niet gezien, daarvoor zaten we in de verkeerde periode. Maar dit gedrag vastleggen op film staat toch hoog op mijn (ondertussen al veel te lange) verlanglijstje voor de komende jaren…

Een andere doelsoort, die weliswaar niet volledig was uitgestorven, maar het toch heel slecht deed, was de poolvos. Deze prachtige vos komt ook in Dovrefjell voor, maar is véél moeilijker te zien dan bijvoorbeeld de muskusossen. We deden herhaalde pogingen, maar spijtig genoeg lukte het niet om in de veel te korte tijd die we hadden, dit dier te zien te krijgen. Wat we wél zagen, was een kweekcentrum voor poolvossen. In 9 gigantische kooien probeert men de poolvossen te fokken en ze op verschillende goedgekozen locaties terug vrij te laten. En met succes, want hoewel ik ze nog niet ben tegengekomen, doen ze het in Dovrefjell al een stuk beter dan vroeger en is men er, dankzij het chippen van de vrijgelaten dieren, al achter gekomen dat vrijgelaten dieren goed kunnen overleven, en grote afstanden kunnen afleggen om elders nieuwe populaties te starten.

Twee mooie voorbeelden van herintroductieprogramma’s die werken, en ik kon tevreden terug naar België keren met mooie beelden, maar toch vooral ook mooie herinneringen!
Wie geïnteresseerd is in de beelden, hier is het filmpje!

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ZEZU72D099c]


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Blog