Met wat geluk kan je elk jaar in het voor- of najaar hoog in de lucht het getrompetter horen van overvliegende kraanvogels, die van hun broedplaatsen in Scandinavië (sinds 2001 broeden er trouwens enkele koppels in Nederland!) naar het zuiden vliegen, of omgekeerd. In België zien we ze meestal gewoon overvliegen en met wat geluk ergens de nacht doorbrengen, maar niet zo ver van bij ons, aan het Franse Lac du Der, bevindt zich één van de belangrijkste stopplaatsen van kraanvogels om wat bij te tanken tijdens hun trek.
Het Lac du Der is geen natuurlijk meer, maar een meer dat werd aangelegd om te zorgen dat het waterpeil in Parijs niet te hoog komt te staan. Het teveel aan water in de lente en de winter komt via een kanaal naar het meer. Vanaf december begint het meer zich te vullen. In november is het waterpeil dus nog erg laag, waardoor er veel eilandjes zijn. Nét in de trekperiode van de kraanvogels, en die vinden op die eilandjes een veilige slaapplaats.
Het zijn niet veel kraanvogels die er gebruik van maken, het zijn er extréém veel. Tienduizenden kraanvogels stoppen hier om een kleine pauze, van enkele dagen tot enkele weken, te nemen. De laatste jaren echter zijn er meer en meer vogels die de hele winter daar blijven.
In november, de piek van de trekperiode, trokken we naar daar. Enkele jaren geleden was ik er al eens geweest, en dit was zo meegevallen dat ik al lang nog eens terug wilde gaan. Onze eerste morgen viel langs de ene kant wat tegen, maar was langs de andere kant ook wel leuk. Door de dichte mist zagen we bijna niets, maar uit de mist konden we het zenuwachtig getrompetter van de kraanvogels horen. Ze stonden te popelen om te vertrekken, maar durfden niet vanwege de mist. Als er dan kleine groepjes waren die het toch aandurfden in de dichte mist op te vliegen, dan vlogen ze tot aan de dijk rond het meer, om dan te beseffen dat het toch geen zin heeft om in die mist verder te vliegen. We zagen de kleine groepjes opvliegen, om ze dan met hun vleugels te zien afremmen om vervolgens om te keren en de veiligheid van het meer terug op te zoeken.
Uiteindelijk, toen de mist was opgetrokken, vertrokken ze dan toch. Een oorverdovend lawaai was het, en duizenden vogels vlogen naar de omliggende akkers om van na de oogst achtergebleven maïsrestjes te profiteren. Boeren kunnen trouwens premies krijgen als ze hun maïsresten laten liggen. Een aantal vogels bleef op het meer, om daar in de sliblaag naar kleine beestjes te zoeken. Die sliblaag bevat ook heel wat mineralen.
Het meest indrukwekkende is ongetwijfeld de avond. Van overal zie en hoor je in de verte V-formaties van kraanvogels komen aanvliegen om de veiligheid van het meer terug op te zoeken.
Je hoeft absoluut geen dieren- of natuurliefhebber te zijn om onder de indruk te raken van de aantallen vogels die hier te vinden zijn. Zéker en vast een aanrader! Natuurlijk was mijn bedoeling ook om hier een filmpje van te maken:
Meer info kun je terugvinden op www.wild-things.be
Zie ook de blog over Lac du Der en de kraanvogels van redacteur René Alblas, uit 2015.
Foto’s: Gina Coorevits.