Bij een bezoek aan de ransuilen zagen we er een paar, die tegen de stam en op een paar takken erboven zaten. De grootste uil zat lager en hield alles in de gaten.
Deze kleine uil was vrij relaxed, want zijn oren lagen plat op zijn koppie. Af en toe gingen de ogen dicht, maar als er iets in de buurt gebeurde, dan was ie alert en deed zijn ogen wijd open.
Facebook: Annemiek Faber
