De moeflons rammen er stevig op los in september

freaveadmin

11 september 2014 .

DOOR: HENK RUSELER

Foto: Hans Drijer

Foto: Hans Drijer

Ongeveer vijfentwintig jaar geleden was ik met collega faunaopzichters op een terreinbezoek in het Park. Het was september en de natuur rook naar bronstige edelherten en de herfst. Toen ons clubje midden in de Plijmen, een uitgestrekt dennenbos in het Park, een korte pauze hield viel er een harde knal. Een van de collega’s veerde verschrikt op in de veronderstelling dat er dicht in de buurt een schot gevallen was. Stroperij zo midden op de dag, zo meende hij. Maar toen een minuut later de tweede klap viel, werd het ook voor hem duidelijk. Het waren moeflonrammen die soms, net als hun geweidragende medebewoners op het Park, een stevig robbertje moeten vechten om de gunst van een vrouwtje. Even tevoren hadden de rivalen een stevige aanloop genomen om vervolgens met hun horens hard op elkaar in te rammen. De bronst van ons wilde haarschaap valt steeds vaker samen met die van het edelhert en terwijl de laatste met zijn luid geburl veel publiek de natuur in lokt, blijft de paartijd van moeflons veelal onopgemerkt. Jammer, want het bronstgedrag van deze dieren is beslist de moeite van het observeren waard. In de aanstaande periode vallen de grote kuddes, die meestal in de omgeving van het Bosje van Staf te zien zijn, uiteen en gaan de volwassen rammen op zwerftocht naar bronstige ooien. Moeflons doen niet aan haremvorming zoals de edelherten, maar de rammen met hun grote gedraaide horens inspecteren de kuddes vrouwtjes op een bronstige ooi. Eenmaal een gewillig vrouwtje ontdekt, begint er een competitie tussen de aanwezige rammen en wordt de ooi door haar vrijers achtervolgd. Daarbij blijft zij vaak in de kudde, maar het kan ook gebeuren dat zij de ruimte verkiest en er een lange, uitputtende race begint. Ik heb meerdere malen gezien dat een al te hitsige ram de ooi zelfs tijdens de achtervolging probeerde te bespringen. Toch is het niet alleen een wedstrijd hardlopen om het nageslacht. Onder rammen die aan elkaar gewaagd zijn en het dichtst in de nabijheid van de ooi lopen, wordt er dus ook stevig gevochten. Om de enorme klap op te vangen is de schedel op het voorhoofd van de ram verdikt, maar een enkele keer loopt het fout af en blijft er een ram met opengebarsten schedel op het strijdtoneel achter.


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Nieuws