De hyalommateken rukken op, moeten we ons zorgen maken?

René Alblas

20 juni 2019 .

De afgelopen tijd zijn er enkele reuzenteken (of beter gezegd hyalommateken) in Duitsland aangetroffen, niet zo ver van de Nederlandse grens. Hoe zorgelijk is dat? Waar komt hij vandaan en waar kan hij zich vestigen bij een mogelijk in de toekomst veranderend klimaat? En hoe komt hij hier?

De hyalommateek komt veel voor in Noord-Afrika en Azië. De diertjes houden van warmte met flinke droge periodes en af en toe wat neeslag. In Europa komen ze alleen in het zuiden en oosten voor. Maar het deze teek rukt op. Incidentele waarnemingen van de hyalommateek op geïmporteerde dieren, op mensen en op trekvogels zijn gemeld in Duitsland, Hongarije, Rusland, Finland en het Verenigd Koninkrijk. Ook in Nederland is in 2012 een hyalommateek aangetroffen in Limburg.

Jachttechniek

De hyalommateek is aanmerkelijk groter dan de bekende schapenteek. Maar het grootste verschil zit hem in zijn jachttechniek. Onze schapenteek (hondenteek) wacht passief op een passerende gastheer op een verhoogde locatie in het gras. De hyalommateek gaat actief op zoek naar gastheren. De volwassen hyalommateek heeft een voorkeur voor grote dieren. Volwassen hyalommateken verstoppen zich op de grond en rennen actief naar een gastheer wanneer ze bepaalde signalen waarnemen, zoals trillingen, visuele signalen, koolstofdioxide, ammoniak of lichaamstemperatuur. Ze kunnen hun gastheer (of prooi!) visueel herkennen van drie tot negen meter. Deze teken kunnen de gastheer tien minuten of langer volgen en gedurende die tijd lopen ze een afstand van maximaal honderd meter.

De Hyalommateek, foto: Adam Cuerden

Koorts

De hyalommateek wordt beschouwd als de belangrijkste overbrenger van de Krim-Congokoorts. Een nare ziekte die zelfs dodelijk kan zijn. Net zoals de ziekte van Lyme bij sommige schapenteken aanwezig is, zo geldt dat ook voor deze koorts bij hyalommateken. In Europa is het Krim-Congovirus  aangetroffen in hyalommateken in Turkije, Bulgarije en Spanje.

Paniek

Is er reden voor paniek? Nee, dat niet. De aantallen van deze teek in Duitsland zijn dermate klein dat de kans op een ontmoeting minimaal (of eigenlijk uitgesloten) is. Daarnaast blijkt uit onderzoek dat deze Duitse exemplaren niet de gevreesde Krim-Congokoorts bij zich hadden. Maar het is niet uitgesloten dat door een veranderend klimaat deze teek zich ook in Noord Europa zal gaan vestigen. De verspreiding gaat overigens niet op eigen houtje. Deze teken liften mee op trekvogels zoals de kanoet en reizen ook mee op vee, zoals koeien en paarden.

Meer weten? Kijk naar dit interview van de Telegraaf.

Lees hier meer over teken.


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Nieuws