Vooral op zwoele avonden in de schemering kun je boomkikkers horen in heggen, houtwallen en bosjes. Als het donker wordt kwaken ze in koor een hard ‘kekkekkek’.
Boomkikkers hebben handige zuignapjes aan de tenen, waarmee ze zich als een aapje kunnen vastgrijpen aan takjes en bladeren. Toch moet je ze niet in bomen zoeken, maar in struweel tot maximaal vier meter hoog. Vooral in dichte braamstruiken in de buurt van water maak je kans om ze te zien, als ze zonnen op de bladeren en ondertussen loeren op kleine insecten.
Boomkikkers zijn klein (4-5 centimeter) en gifgroen van kleur met een witte buik vol wratjes. Kenmerkend is de zwarte streep op de flank van hun neus. De mannetjes hebben een kwaakblaas, net als padden, die je ziet als ze kwaken. Daarmee maken ze vooral in mei een onvoorstelbare hoop herrie. Als het donker wordt kwaken ze in koor een hard ‘kekkekkek’, dat van een grote afstand is te horen. Ze zoeken daarvoor helder, dicht begroeid water op.
Redacteur Paul Böhre volgt de natuur op de voet. Wil je weten wat in mei de highlights zijn in de natuur, lees dan in Roots zijn maandelijkse natuuroverzicht. Hij twittert er ook dagelijks over: twitter.com/Roots_NL.
Foto: Paul Böhre
