Vliegende blauwvleugelsprinkhaan

De blauwvleugelsprinkhaan is misschien wel een van onze mooiste sprinkhanen. Maar zijn blauwe vleugels zie je alleen als hij een stukje fladdert. In de Schoorlse Duinen komen ze voor. Daarom ging ik dit weekend op zoek naar de vliegende blauwvleugelsprinkhaan.

Wij wonen inmiddels zeven jaar in Schoorl. En we genieten volop van het superheldere licht, het ruisen van de wind door de duizenden dennen en het geluid van de alsmaar luid lachende stormmeeuwen. Op een warme dag fietsen we dwars door de duinen naar De Kerf. Op dit stukje strand, precies tussen Bergen en Camperduin in, heb je zelfs op drukke dagen langs de kust volop de ruimte. Je kunt er namelijk alleen op de fiets komen, en dan moet je ook nog een stukje pittig klimmen over de duinen om op het strand te komen. Hier zijn de Schoorlse Duinen op zijn breedst, ruim vier kilometer!

In zit valt deze sprinkhaan nauwelijks op door zijn goede schutkleuren. Foto Paul Bohre

Goed gecamoufleerd

Onderweg puffen we even uit op een bankje langs de Schoorlse Zeeweg. We kijken uit over de vlakte van ’t Kleine Ganzenveld, in de richting van het Vogelmeer. Een van de beste plekken voor het zien van de blauwvleugelsprinkhaan, een van de mooiste vliegende sprinkhaansoorten van Nederland. Vanwege het ontbreken van een goed hoorbaar geluid is hij moeilijk te vinden. Je ziet ze bovendien ook nog eens gemakkelijk over het hoofd, omdat ze niet altijd geneigd zijn om op te vliegen. En ze zijn super goed gecamoufleerd. De beste manier om ze te vinden is langzaam door open, droog terrein te lopen, waarbij de dieren op een gegeven moment voor je uit springen. En juist dan zie je hun fraaie zachtblauw gekleurde achtervleugels.

Pas als de blauwsprinkhaan vliegt, zie je de schitterende lichtblauwe vleugels.  Foto Roots archief.

Vliegende blauwvleugelsprinkhaan

Deze vrij grote veldsprinkhaan komt voor op droog heideterreinen, duinen en kapvlakten op zandgrond. In het binnenland zijn veel populaties verdwenen, maar in de duinen komt de soort plaatselijk nog wel in redelijke aantallen voor. Voorzichtig loop ik zanderig stuk heide langs een afgeplagd stuk van het Kleine Ganzeveld. Er springt van alles voor me uit, maar niets met blauwe vleugels. Dan zie ik er ineens eentje zitten tussen de heidewortels op het zand. Hij valt inderdaad nauwelijks op door zijn grijs en lichtbruine kleuren. Ik roep mijn vrouw en wijs hem met mijn vinger aan. Pas als ik hem bijna aanraak, vliegt hij weg en laat even zijn fraaie blauwe achtervleugels zien. ‘Wauw, mijn lievelingskleur blauw,’ roept mijn vrouw spontaan. Later zien we er meer. Bijzonder om elke keer die lichtblauwe vleugels even te zien als ze vliegen. Nog vrolijker vervolgen we even later onze weg naar het strand… Weer zo’n heerlijke dag in het Schoorlse.

Meer lezen over de blauwvleugelsprinkhaan?

Een keer mee met een excursie door de Schoorlse Duinen?

In de Schoorse Duinen leven ook andere heel bijzondere dieren, zoals de nachtzwaluw.