In de serie “Uitgelicht” bespreekt een natuurfotograaf zijn of haar (recent gemaakte) foto. Deze keer vertelt Roots fotoblogger Bert Kok over het maken van een originele lentefoto.
Het voorjaar is duidelijk weer begonnen en de oude spreekwoorden doen hun naam nog steeds eer aan. Kregen we in de eerste helft van april nog te maken met een sneeuwbui, de week daarna vloog het kwik richting de vijfentwintig graden! April, doet dus nog steeds wat hij wil.
Goed voorbeeld doet goed volgen
Tijdens die sneeuwachtige dag zat ik dus meer dan normaal op social media. Foto’s van andere fotografen vlogen over mijn scherm. Het was duidelijk de tijd van de bosanemonen. Op alle verschillende manieren kwamen ze voorbij: met dubbele belichting, soft-focus of ‘gewoon’ ouderwets geregistreerd. Stuk voor stuk prachtige foto’s! De week daarna verschenen de eerste oranjetipjes, gevolgd door vele anderen. Rustend op pinksterbloemen, een opgaande zon op de achtergrond en dauwdruppels die prachtig het ochtendlicht weerkaatsen.
Is het de liefde voor de soort of is het gemak? Zelf doe ik ook mee aan deze trend in de natuurfotografie. In de jaren dat ik fotografeer heb ik een aantal soorten op mijn lijstje staan die ik elk jaar opnieuw wil fotograferen. Het geeft mij iets om naar uit te kijken, een stukje houvast omdat ik weet waar ik het kan vinden en dat ik weet hoe ik het mooi op de foto kan zetten. Toch doe ik mijn best om ook van de gebaande paden af te wijken…
Onbekend maakt onbemind
Wat maakt het dat een sneeuwklokje zo vaak gefotografeerd wordt? Of een kievitsbloem, een boshyacint en een bosanemoon? Dat zijn een aantal soorten die ons voortdurend voor de neus worden gehouden, die we vaak zien. Maar kijk eens om je heen: er zijn zoveel mooie planten, bloemen en bomen!
Doe eens raar en ga de komende maand die ene bloem in het park fotograferen waar je de naam niet van weet maar die toch eigenlijk wel erg mooi is. Wedden dat je daar ook een prachtige foto van kunt maken? Thuis kun je dan meteen opzoeken wat je nu precies gefotografeerd hebt, weer wat kennis erbij! Misschien inspireer je op deze manier wel andere fotografen om hetzelfde te doen, want als één schaap over de dam is…
Techniek
De foto die je ziet is een lelietje-van-dalen. Een prachtig klein plantje waar witte, sterk geurende bloemen aan groeien. De bloem zelf is nog geen centimeter groot. Ik heb daarom gebruik gemaakt van een 150 millimeter macrolens waarmee ik dicht op de bloem kon kruipen om deze groot genoeg in beeld te krijgen. Het diafragma was ingesteld op f/2.8 om een zo klein mogelijke scherptediepte te creëren. Omdat ik uit de hand moest fotograferen was het van belang om een sluitertijd te hebben die snel genoeg was om mijn trillende handen te compenseren. Om tot een sluitertijd van 1/250 seconde te komen, moest ik de ISO instellen op 800. De zachte voor- en achtergrond krijg je door gebruik te maken van de begroeiing rondom de planten. Het kleurverschil komt door de ondergaande zon, die wél op de bladeren achter de bloem schijnt, maar niet op de bladeren voor de bloem. Voor de compositie heb ik gebruik gemaakt van de diagonale lijnen van de bladeren. Als je de foto van een afstandje bekijkt, die je dat de bloem precies in een ‘V’ tevoorschijn komt.
Tips van Bert
• Mooi licht kan een groot verschil maken bij een foto. Maak gebruik van bijvoorbeeld het gouden uurtje voordat de zon ondergaat.
• Maak foto’s van verschillende hoeken om zo tot de beste en mooiste compositie te komen. In het digitale tijdperk kun je veel foto’s maken, maak er gebruik van!
• Gooi ‘slechte’ foto’s nooit meteen weg na het bekijken op het scherm van je camera. Soms verbazen ze je op een groot scherm!
• Durf buiten de lijntjes te kleuren… Veel plezier!
Kijk hier voor nog meer Uitgelichte foto’s
