Het verhaal achter de foto: een rietgors op een zonnebloem

René Alblas

21 juli 2023 .

Deze foto van een rietgors op een zonnebloem is één van de 108 winnaars van de Roots Natuurfotowedstrijd 2023. En kreeg daardoor een plaats in de Roots Natuuragenda 2024. De maker, Rob van Mourick, vertelt het verhaal achter de foto.

 

• Wat zien we precies op deze foto? 

Op deze foto is een juveniele rietgors te zien op een uitgebloeide zonnebloem op één van de akkerranden in het Oudeland van Strijen. Het Oudeland van Strijen is een Natura 2000 gebied in de Hoeksche Waard dat vooral bekend is als overwinteringsgebied van dwergganzen. In het voorjaar en in de zomer zijn er ook veel weide- en rietvogels te vinden, zoals deze rietgors. 

 

• Hoe heb je deze foto gemaakt? 

Ieder jaar aan het einde van de zomer zijn de akkerranden een hoorn des overvloeds voor vogels, door alle zaden die er te vinden zijn. Ook vind je er nog laat bloeiende bloemen die insecten aantrekken. In de periode van de vogelmigratie vind je er onder andere putters, groenlingen, kepen, paapjes en roodborsttapuiten. Die vetten daar op voor de lange reis. Het is er dus ook een hoorn des overvloeds voor vogelfotografen. Deze groep brons gekleurde zonnebloemen had ik al langer op de korrel, ze staken hoog boven de andere bloemen uit en waren daarom een geliefde plek voor vogels om even de omgeving te verkennen. Ik heb net zo lang gewacht totdat de bloemen gingen verwelken. Ik vind vergankelijkheid vaak meer karakter geven aan een foto. Daarna was het een kwestie van wachten totdat de juiste vogel, met het juiste licht en de juiste houding op de zonnebloemen ging zitten. Wat dan ‘juist’ is, dat is een gevoel en persoonlijke smaak. Ik vind de kleur van de rietgors mooi complementair aan de zonnebloemen en de -ruggelings over de schouder houding- spreek mij altijd erg aan. Dat er dan net een windvlaag komt en het kuifje opwaait is een bonus en puur geluk. 

 

• Kun je wat over de soort vertellen? 

De rietgors is een algemene rietvogel in Nederland. In het voorjaar kun je de mannetjes makkelijk al roepend en zingend waarnemen in de toppen van het riet. Overigens hebben de mannetjes in het voorjaar een zwarte kop, die in de winter weer grotendeels vervaagt, mannen en vrouwen lijken dan erg veel op elkaar. Dat geldt ook voor dit juveniele exemplaar, jonge vogels lijken weer erg veel op de vrouwen. Ik houd het hier op een jonge vogel vanwege het verenkleed dat in tip-top conditie is. De vrouwen zijn na de broedperiode vaak behoorlijk rafelig.. 

 

rietgors

Let ook op de opwaaiende kuif…

De perfecte plek om een rietgors te horen (en te zien): de Oostvaardersplassen.

Hoe klinkt een rietgors?

• Wat vind je leuk aan natuurfotografie? 

Met stip op één, de natuurbeleving! Het buiten zijn en waarnemen, het ondergaan. Mensen zeggen vaak ‘je hebt vast enorm veel geduld’. Mijn antwoord is dan ‘geduld moet je hebben als je in de file staat, of als je (te) lang op je trein staat te wachten op een koud en tochtig perron. Voor vogelfotografie heb ik geen geduld nodig, terwijl ik ‘wacht’ is er zoveel te zien, te beleven, gebeurt er zo veel en doe ik ook altijd weer inspiratie op. Het waarnemen, het leren van het gedrag van vogels, het herkennen van hun geluid helpt je weer bij een volgende foto. Ook vind ik de esthetiek, de compositie en de achtergrond erg belangrijk, daar besteed ik veel aandacht aan. De hoek ten opzichte van de vogel, hoe de lichtval is op welk moment van de dag, enzovoort. Daar hoort ook het maken van een plan bij. Zo maak ik soms een geïmproviseerd schuilhutje. Dan laat ik weinig aan het toeval over. En super leuk als het dan lukt! Wat natuurfotografie voor mij betekent; het is een ‘way of life’ geworden. Als het even kan, ben ik buiten. Verder vind ik ook de cameratechniek en nabewerking erg interessant. 

 

• Wanneer vind jij een natuurfoto echt goed gelukt? 

Het is belangrijk dat je zelf tevreden bent over het resultaat, ieder op z’n eigen niveau,  maar ook kritisch op je zelf durft te zijn en uitzoekt hoe je kan verbeteren. Het duiden van een goed gelukte foto is lastig. Je zou kunnen zeggen, de foto moet perfect scherp en goed belicht zijn, maar onscherpte en high key kan ook prachtig zijn. Ik zou kunnen zeggen de compositie moet kloppen, bijvoorbeeld als de regel van derden is toegepast. Maar een foto die daarvan totaal afwijkt kan enorm karaktervol en kunstzinnig zijn. Als we het over vogelfotografie hebben, ben ik over het algemeen tevreden als ik het karakter van de vogel goed heb weten te vangen, er iets van de omgeving, het biotoop en het gedrag (actie) te zien is. Maar uitzonderingen bevestigen de regel en dat maakt het nu juist zo leuk. 

 

• Wat zijn de technische gegevens van deze foto van een rietgors ?

De foto is gemaakt met de Canon R5 en een 600 millimeter lens met extender (totaal 840 millimeter), diafragma f/8, sluitertijd 1/800, ISO 800 met monopod.

Nog een verhaal achter een winnende foto van de Roots Natuurfotowedstrijd 2023: Ree in boekweitveld

Kijk hier voor nog meer winnende foto’s van de Roots Natuurfotowedstrijd 2023.

Wat je leest in Roots november:

  • November + treevember: aanpoten!
  • Successtory: de oehoe
  • Herfstwandelen in het spoor van de Hierdense Beek (+ routekaart)
  • Natuurommetje bij Zuidlaren
  • De mooiste lezersfoto’s van eekhoorns
  • Film ‘Het wilde België’: in gesprek met de maker
  • 11x pretty in pink, van zoutmeer tot roze dolfijn

En nog veel meer. Bestel deze Roots snel – binnen Nederland betaal je geen verzendkosten.


Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief

Ontvang elke week het laatste natuurnieuws van Roots!


Meer Natuurfotografie