Mini pinguïn

De laatste twee weken duikt er geregeld een bijzonder vogeltje op langs de kust: de kleine alk. Een kleine zeevogel, ter grootte van spreeuw. Deze mini pinguïn kan dan soms dagenlang ronddobberen in een haven, zoals IJmuiden.

De Zuid- en de Noordpier van IJmuiden biedt vogelaars een unieke kans om zeevogels van dichtbij te zien. In de luwte van deze pieren met enorme basaltblokken rusten deze vogels geregeld uit. Zo maak je er kans op alken en zeekoeten, zeeduikers, de grote- en kleine burgemeester, en veel soorten eenden, futen en meeuwen. Ook de Marina haven is de moeite van het checken waard. Hier zwemmen altijd wel een paar dodaarzen, aalscholvers en nu al een paar dagen de zeldzame kleine alk, een zeevogel uit het Arctisch gebied die wel iets wegheeft van een mini pinguïn. Slechts eenmaal eerder zag ik hem mooi dichtbij, al weer jaren geleden, bij Den Oever. Ik hoop hem vandaag ook weer mooi in de kijker te krijgen.

Langs de Zuid- en Noordpier van IJmuiden is het super goed vogelen. Zeevogels laten zich hier van dichtbij zien. Foto Paul Bohre

Zwart-wit vogeltje

Eenmaal bij de Marinahaven aangekomen, kom ik al meteen een medevogelaar tegen, met een enorme telelens. “Er zwemt een kleine alk tussen de zeilboten, maar het is een zeer onrustig beestje, alleen met veel geduld krijg je hem er mooi op,” zegt hij, wijzend op zijn camera. Ik besluit hem eerst maar eens rustig te bestuderen door de kijker. Hoewel dat nog helemaal niet meevalt. Het fraaie zwart-wit gekleurde vogeltje duikt steeds onder, en komt slechts af en toe een paar seconden boven.

Het valt nog helemaal niet mee om de kleine alk op de foto te krijgen. Ze zijn erg onrustig en duiken vaak onder. Foto Paul Bohre

Adhd-ertje

Door het zeer heldere water zie je hem wel goed onder water zwemmen. Grappig om te zien, die peddelende pootjes, en de roeiende vleugelslagen waarmee hij zich voortbeweegt. Dat doet me ergens aan denken, al kom ik er niet meteen op waaraan. Fotograferen is inderdaad wel een dingetje: hij komt slechts 1 seconde boven water, meer is het niet. Een echt adhd-ertje. Zo pendelt hij steeds tientallen meters naar rechts, dan weer naar links. Ook ik verplaats me een paar keer, maar veel zin heeft dat niet: ik krijg alleen een onscherpe kont, stuk vleugel of gewoon een plons op de foto.

Een kleine alk doet door zijn zwart-witte uiterlijk en vorm wel wat aan een mini pinguïn denken. Foto Paul Bohre

Mini-pinguïn

Maar net, al ik besluit om verder te lopen richting de Zuidpier, zwemt hij echt mijn kant op en begint zijn verenkleed te poetsen. Druk doende heeft hij niet in de gaten dat hij richting een steiger zwemt. Hij blijkt super tam te zijn, en laat zich van dichtbij even mooi fotograferen. Dan verdwijnt hij weer onder water, zich voortbewegend op een koddige zigzaggende manier, al peddelend met zijn pootjes en korte vleugeltjes. “Het is net een pinguïn, zo leuk”, fluistert mijn mede fotograaf. Tuurlijk, daar lijkt hij op, dat ik daar zelf niet op gekomen ben. Maar dan wel een mini-pinguïn. Nu maar hopen dat dit kleine droppie zijn weg weer terug kan vinden naar het hoge noorden. Ik ga voor hem duimen.

Tip: check waarneming.nl voor waarnemingen van de kleine alk. De komende tijd zullen ze zeker nog wel op andere plekken opduiken, vooral met harde tot stormachtige noordwesten wind langs de kust. Vind je vogels kijken leuk? Bestel dan het Roots Vogelmagazine, via de webshop.