Keizersmantel

De ondervleugels van de keizersmantel vertonen een zilveren en groenige glans

Ik wandel graag in de Amsterdamse Waterleidingduinen, vlak onder Zandvoort. Je vindt er rust en veel ruimte (3400 ha aan natuur!), mag overal struinen (dus van de paden af) en er is een ongekende afwisseling aan natuur en vooral veel water, wat een rijke fauna oplevert

Als fervent vogelaar geniet ik er natuurlijk vooral van de vele vogels, ontdekte er zelfs de zeldzame baardgrasmus en een bijna handtamme waterspreeuw. Vandaag ga ik echter op zoek naar de keizersmantel, een nieuwe vlindersoort voor me. Al een paar dagen worden er in het gebied enkele exemplaren gezien op de bloemen van het boerenwormkruid, vooral op het Vinkenveld meteen links van de Oranjekom, vlakbij ingang Oase. En dat is bijzonder, want tot 2012 kwam deze vlinder hier helemaal niet voor.

Keizersmantel mannetje, goed herkenbaar aan de oranje gekleurde bovenvleugels en het karakteristieke strepen en vlekkenpatroon

Op waarneming.nl heb ik de tijden gecheckt waarop de vlinders de dagen ervoor zijn gespot. Rond 10.45 uur kom ik aan in het gebied. Ik ben dus zeker niet de eerste liefhebber vandaag, want er staan al enkele vlinderaars met teletoeters klaar om ze te fotograferen. Ze zeggen niks, maar als ik er om vraag hebben ze vandaag nog maar een keizersmantel gezien, en dat is alweer een half uur geleden. Verderop in het veld staat nog veel meer boerenwormkruid, dus besluit ik die kant op te lopen. “Je kunt veel beter hier blijven staan hoor, hij komt steeds terug op deze plek”, raden de vlinderaars me aan. Maar onrustig als ik ben besluit ik toch mijn eigen weg te kiezen. “Jemig, wat vliegen er veel vlinders rond,” mompel ik in mezelf terwijl ik de ene fladderaar na de andere check. Vertwijfeld kijk ik in het rond: overal staat boerenwormkruid…. Ondertussen zie ik tientallen landkaartjes, parelmoervlinders, argusvlinders, blauwtjes…. Dan ineens valt mijn oog op iets groots dat letterlijk aan komt zeilen: in een oogopslag herken ik de keizersmantel uit mijn vlinderboek en van de foto’s op internet. Hij is nog veel groter dan ik tevoren dacht. Hij landt vlak voor me en spreidt even zijn enorme en fraai oranje gekleurde vleugels voor mijn neus uit. “Klik”, zegt mijn camera. De bovenvleugels zijn ongelooflijk mooi getekend, met een paar lengtestrepen en een fijn stippenpatroon. Hoe kan zo iets moois toch bestaan, en zomaar om je heen vliegen. Als hij de enorme vleugels sluit, verschijnt er zowel een zilveren als groene gloed over de schubben. Echt prachtig. Als ik verder loop, zie ik er zomaar nog een fladderen. Op een gegeven moment zelfs even samen met een wat donkerder getint vrouwtje. Meteen al in de eerste tien minuten speelt dit moois zich af voor mijn neus. En dan moet mijn wandeldag nog beginnen! Ik ben de koning te rijk. Of is het vandaag de keizer?

De afwisselende natuur van het Vinkenveld