Farne Islands deel 3: 155.000 jan-van-genten op een rots

Eerder al schreef ik, redacteur Paul Bohre, op dit blog over de prachtige vogelfotoreis die ROOTS-lezers in juni hebben gemaakt naar de Farne Islands. Deze eilanden zijn vooral bekend door de tienduizenden papegaaiduikers. Deze fantastische vogeltjes waren voor deelnemer Marjolein Bons dè reden om met deze reis mee te gaan. Maar het toetje van deze week was toch echt de dag waarop negen deelnemers een unieke ervaring ondergingen: een landing op Bass Rock. Hieronder haar persoonlijke verhaal.

Vanaf een afstand is Bass Rock een enorme witte vulkanische steenpuist die uit zee op rijst. Als we dichterbij varen zie ik dat het geen witte rots is, maar een donkere rots met witte puntjes. Nog dichterbij zie ik al die puntjes bewegen en tenslotte realiseer ik mij dat al die bewegende witte puntjes jan-van-genten zijn. Volgens de laatste officiële schattingen zo’n 155.000…

De landing op Bass Rock wordt nog even opgehouden door een eigenwijze zeehond die op de landingsplaats ligt te soezen. Onze gids kan hem met enige aandrang overtuigen om het water in te glippen, zodat we kunnen beginnen aan de klim naar boven. Via allerlei trappen lopen we tussen de jan-van-genten door. Ze vinden dat overigens prima, zolang we maar niet te dicht bij hun nest komen. Als we bovenaan de trap komen, blijken er 3 jan-van-genten besloten te hebben om niet naast het pad een nest te bouwen, maar precies òp het pad. Het is nog een hele kunst om daar snel tussendoor te slalommen zonder gepikt te worden door de broedende vogels. Dat dat niet iedereen even goed gelukt is, blijkt ‘s avonds als we onze blauwe plekken op de onderbenen vergelijken. Voorbij deze pikkende ouders-in-spé ligt een vlak stukje rots, onze thuisbasis voor de komende 3 uur. De gids adviseert ons om eerst 5 à 10 minuten geen foto’s te maken, maar alleen maar rond te kijken en ’s werelds grootste kolonie jan-van-genten te ervaren.

Jong jan-van-gentje

Het is een overweldigende ervaring om zo dichtbij zoveel jan-van-genten te zijn. Ik ga aan de rand van onze thuisbasis zitten en geniet. Dan blijken jan-van-genten ook heel nieuwsgierig te zijn, want ze komen steeds dichterbij. Ik kan op mijn gemak hun gedrag bekijken, hun geluiden leren herkennen en zelfs een kuiken op de foto zetten.

Bass Rock

Jan-van-genten duiken naar vis

Marjolein Bons

En zelfs dit reistoetje heeft een toetje: vanaf de boot terug naar North Berwick worden de vogels gevoerd, zodat we op de eerste rij zitten als de jan-van-genten het heldere zeewater in duiken om de vissen op te duiken. Prachtig om dat van zo dichtbij te zien en te fotograferen. Het maakte deze reis helemaal af.