In Nederland vind je drie verschillende soorten herten; het edelhert, het damhert en de ree. Althans, dat is de officiële lezing. Maar in werkelijkheid bevindt zich nog een vierde hertensoort in de lage landen: de muntjak.
Dit kleine hertensoort (45-52 centimeter schouderhoogte) komt oorspronkelijk uit China maar is de afgelopen eeuwen naar West Europa gehaald om in dierentuinen en hertenparken te leven.
Inmiddels zijn er flink wat muntjaks ontsnapt en die hebben zich gevestigd in de West Europese natuur. Met name in Engeland, Frankrijk en Duitsland lopen er flink wat van deze minihertjes rond. Ook in Nederland worden af en toe muntjaks waargenomen. In de periode 1998 -2005 waren er veel waarnemingen op de Veluwe en in de Achterhoek. De afgelopen jaren is het aantal flink gedaald en worden de muntjaks voornamelijk nog in Brabant waargenomen. In België worden ze ook regelmatig gezien.
Het dier leeft op een soortgelijke wijze als de ree, eet hetzelfde en maakt ook blaffende geluiden, en zou daardoor op den duur ‘onze’ ree kunnen gaan verdringen. Officiëel worden muntjaks daarom ook als exoten (indringers) gezien waarvoor geen plek is in de Nederlandse bossen.
