In samenwerking met Staatsbosbeheer wandelt Roots in 2025 tien Boswachterspaden. Volgens boswachter Ilse Maas is de lente het perfecte seizoen om het Boswachterspad Veerse Bos te ontdekken. Journalist Anne Bonthuis loopt samen met haar deze afwisselende route over avontuurlijke bruggen, langs graslanden met voorjaarsbloemen en door het levendige Veerse bos.
Vanuit de toppen van de bomen klinkt een warm en sprookjesachtig geluid. Het is de hobo-achtige zang van de wielewaal, die zich niet makkelijk laat zien, maar als je geluk hebt wel laat horen. De inheemse vogel verschuilt zich graag in de hoge populieren van het Veerse krekengebied, vertelt boswachter Ilse Maas. Het is een van de redenen waarom ze het Boswachterspad Veerse Bos het liefst loopt in het voorjaar. “Er zijn dan nog weinig bezoekers, maar de natuur komt prachtig tot leven.”
Door het Illusiebos
“Ik trek altijd een paar uur extra uit om écht goed om me heen te kijken”, zegt Maas. “Dat leerde ik van mijn vader die ook boswachter was. Als je de tijd neemt, zie je de mooiste dingen waar je anders zomaar voorbij loopt.” Dat blijkt wel wanneer we een veld vol boterbloemen, zilverschoon en hoge pluimgrassen oversteken. Ook zien we een enkele brede orchis en staan we stil bij de grootste wilg in het gebied. Met zijn kronkelige takken en grove donkere bast een imposante verschijning. “Deze wilg lijkt ouder, maar alle bomen zijn hier pas in de jaren vijftig rondom de kreken aangeplant”, vertelt de boswachter. “Het wordt ook wel het illusiebos genoemd, omdat het voelt alsof je in een groot bos wandelt. Maar in de winter zie je dat het eigenlijk smalle stroken zijn.”
Bijzondere bruggen
De stroken bos zijn verbonden met de kreken door verschillende bruggen, die de route iets avontuurlijks geven. De meest opvallende is de lange pontonbrug met een dromerig uitzicht over het water en zijn bewoners: aalscholvers op een dode tak, een familie ganzen die voorbij zwemt en een fuut die steeds op een andere plek weer opduikt.
De tweede brug die we passeren is de ‘wiebelbrug’ van touw. Niet alleen fotogeniek, maar ook een ware attractie voor kleine wandelaars. De brug ligt naast natuurcamping het Veerse Gat en hoewel je volgens de routebeschrijving niet hoeft over te steken, kunnen we het niet laten om zelf ook even te wiebelen.
De witte en laatste brug brengt ons via een verharde weg naar het tweede deel van de wandeling. We volgen een smal pad langs het water en duiken dan jungleachtige bospaadjes in. “Wat een groene weelde”, lacht de boswachter, terwijl ze takken omhoog houdt en de doornen van bramenstruiken probeert te ontwijken. “Dit jonge polderbos is pas rond het jaar 2000 aangeplant, maar het groeit al flink.”
Wandel zelf Boswachterspad Veerse Bos
Boswachterspad Veerse Bos is een wandelroute ten westen van het historische stadje Veere aan het Veerse Meer op Walcheren. Walcheren ligt in het westen van Zeeland en is sinds 1871 verbonden met Zuid-Beveland. Het startpunt bevindt zich bij de parkeerplaats van natuurcamping Het Veerse Gat. Volg vanaf de parkeerplaats de blauwe markering. Op de website van Staatsbosbeheer vind je onder meer de gps-track van de route. Daar vind je ook een overzicht van alle Boswachterspaden.
Meer wandelinspiratie
- Verken ook Boswachterspad Roosduinen en Landweerdijk op Ameland.
- Wie een bergwandeling wil maken, reist meestal af naar de Alpen of de Pyreneeën. En voor een tocht door de woestijn moet je naar Afrika of het Midden-Oosten. Toch hoef je je paspoort niet in te pakken voor het avontuurlijke buitengevoel. Want met deze bijzondere wandelgids van Roots vind je ook in het vlakke en natte Nederland ‘bergen’ en ‘woestijnen’.
Tekst, foto’s en video: Anne Bonthuis
