Ieder najaar weer leuk om te doen: zoeken naar het eerste bladkoninkje. Was dit onopvallende zangvogeltje uit het verre oosten vroeger een zeldzame verschijning in Noordwest-Europa, sinds de eind jaren tachtig worden ze elk najaar wel in klein aantal gezien, met name langs de Noordzeekust. Dit jaar zijn er meer dan normaal waargenomen. Vanaf de tweede helft van september tot in oktober maak je de beste kans er een te ontdekken, vooral op Texel en Vlieland.
Ik ben een weekendje op Texel en zoek regelmatig de ‘tuintjes’ af, de beste plek op het eiland om vreemde vogels te vinden. Een weliswaar ruig maar toch redelijk overzichtelijk gebiedje met hier en daar wat bosjes in luwte van een paar hoge duinen, onder de vuurtoren. Op zondagmorgen is het raak. Ineens klinkt er vanuit het dichte struikgewas een luid, scherp ‘tso-IEST’, met de klemtoon op het tweede deel van de roep. Dé roep van de bladkoning. Hebbes. Nou nog even goed in de kijker krijgen, want juist dat valt bij deze echte bosjessluipers nog helemaal niet mee. Sterker nog: het duurt een uur (!) voordat ik hem weer een keer hoor roepen, een flink stuk verderop. Frustrerend, omdat hij in de tussentijd geen krimp geeft. Dan ga je toch twijfelen.
Een kwikstaart maakt een soortgelijk geluidje, maar is een stuk algemener. Heb ik het wel goed gehoord, wilde ik het soms te graag? Ik besluit hem met zijn eigen geluid te lokken, het is gemakkelijk na te doen. Tot mijn stomme verbazing zie ik hem binnen enkele seconden mijn kijkerbeeld binnen hippen. Zeer klein formaat, net iets groter dan een goudhaantje, slechts tien centimeter, en met een opvallend lange gele wenkbrauwstreep. Af en toe rukt hij met zijn vleugeltjes waarover twee lichte streepjes lopen. Wanneer hij even later dieper de struik in schiet lijken de strepen licht te geven, net reflectoren. Een seconde later is hij alweer verdwenen. Om never nooit meer terug te zien, en te horen. Maar het was de moeite van het zoeken meer dan waard. Twee roepjes, één glimp. En toch een bijzonder gelukkige vogelaar.
In het oktobernummer (nu in de winkel) beschrijf ik een wandelroute langs tien vogelhotspots rond de vuurtoren op Texel. Deze route voert onder andere langs de ‘tuintjes’.
Kijk voor actuele waarnemingen van bladkoningen op www.dutchbirding.nl en www.waarneming.nl.