DOOR: PAUL BÖHRE
Een zeldzame verschijning, foto: Anja Brouwer
Een vriend van mij woont aan de rand van de Sallandse Heuvelrug, in het plaatsje Holten. Omdat we elkaar alweer een tijd niet gezien hebben, ga ik bij hem langs. ’s Avonds na het eten lopen we nog even zijn favoriete ommetje over de Holterberg. Met kans op de middelste bonte specht (die hier recent broedt) en het zien van een steenmarter, je weet tenslotte maar nooit. Maar zoals dat vaak gaat: die zien of horen we allebei niet.
Wel steekt er op een bepaald moment een sprong reeën over het pad, vlak voor ons. In het midden ontdekken we met het blote oog een klein, zeer donker beestje. Het is een kalf. Even later staan ze stil in het bos en staren ons een tijdje aan. Ik krijg het kalf uiteindelijk mooi in de kijker: het heeft pikzwarte oren op een pikzwarte kop, een bontgekleurde hals, een wat meer gevlekt lichaam, maar wel weer pikzwarte poten. Ik heb deze kleurencombinatie bij een ree nog nooit eerder gezien. Maar voor ik er ook een foto van heb kunnen nemen, rennen ze er alweer vandoor. Vriend Guus heeft ze al vaker gezien. “Aan het eind van de 19e eeuw werd in de omgeving van Eibergen voor het eerst in Nederland een zwart ree gesignaleerd. Het dier was samen met normaal gekleurde soortgenoten, die vanuit Duistland de reewildstand kwamen versterken, mee over de grens gekomen. Sindsdien heeft de zwarte ree zich meer en meer verspreid over het land. Maar het blijft altijd bijzonder om er een te zien.”
De zwarte kleur wordt ook wel melanisme genoemd (afgeleid van het Griekse melanos=zwart). Deze kleurafwijking is niet dominant erfelijk. Er zijn immers nog steeds veel meer bruine dan zwarte reeën. Bovendien wordt er soms een zwarte reegeit met bruine kalveren gezien. Dat zegt genoeg. Voordeel voor een zwart ree is wel, dat ze niet bejaagd worden. Er gaat namelijk een gerucht onder jagers dat als je een zwart ree schiet, je binnen een jaar sterft. Dat is ooit echt met een jager in Oostenrijk gebeurd. Sindsdien durft geen jager meer een poging te wagen, je weet het tenslotte maar nooit.
Een witte (albino) en/of gevlekte (bonte) variëteit ontstaat soms, als een speling van de natuur. Bij deze dieren ontbreekt (deels) het pigment. Pigment is de stof die verantwoordelijk is voor de normale kleur van haar of huid. Geheel witte reeën zijn heel zeldzaam. Maar om een zwart ree te zien, maak je op de Sallandse Heuvelrug in elk geval een beste kans.
Tip:
Breng als je hier toch bent ook een bezoekje aan het Natuurdiorama museum Holterberg. Kijk voor meer informatie op www.museumholterberg.nl.
Een kort filmpje over een bruin en een zwart ree in de Drentse Onlanden[youtube https://www.youtube.com/watch?v=kJTPpiXntBA]
