Ligusterpijlstaart

Paul Bohre

04-06-2014 00:00:00

De ligusterpijlstaart warmt zich op in mijn hand

DOOR: PAUL BÖHRE

Steeds vaker komen er bij de redactie van Roots mailtjes binnen met natuurvragen, meestal ook vergezeld van een foto. Zeker nu in dit digitale tijdperk: een foto is zo gemaakt en verstuurd. Met de vraag wat voor plant of beest er op staat. Ik ben er bijna dagelijks wel wat tijd aan kwijt, maar vind dat helemaal niet erg. Leuk juist, want je leert er ook weer van. Zo kwam er eind vorige week een foto binnen van een vlinder, gefotografeerd op een houten speeltoestel in een tuin. Ik zie in een oogopslag wat het is. Onmiskenbaar een ligusterpijlstaart. Een prachtig gekleurde nachtvlinder, die ik zelf ook zo graag een keer zou willen zien. Jaloers mail ik terug. ‘Ze rusten regelmatig op hekken, boomstammen of muren. Zelf heb ik er nog nooit een gezien, laat staan in mijn tuin! Een bijzondere waarneming.’
Het is drie dagen later, een wat duffe zondagmiddag. Ik ben net in mijn tuin de heg aan het knippen, als mijn zoon Timo enthousiast komt aanrennen. ‘Dit moet je zien, pa. Echt heel mooi. Meteen meekomen hoor, anders vliegt hij weg.’ Hij trekt me de poort in, achter ons huis. Onderaan het hek van de buren zit een joekel van een vlinder, met dichtgeslagen vleugels. Er gaat een schok van herkenning door me heen. Ongelooflijk maar waar: een ligusterpijlstaart. Hij is zo te zien net uit de pop gekropen, want hij is moddervet en supermooi op kleur. Als ik hem oppak probeert hij zich met trillende vleugels op te warmen. Hij spreidt zijn machtige vleugels en taxiet naar mijn vingertoppen. De toegestroomde buurtkinderen vinden het eng en mooi tegelijk. Zijn lichaam en ondervleugels vertonen fraaie roze kleuren met zwarte strepen. Wauw. Na de fotosessie laat ik hem los, op de stam van de Amerikaanse vogelkers in onze tuin. Snel klimt hij omhoog, een uur later is hij verdwenen.

Nog dezelfde avond mail ik terug aan onze lezer, om het ongelooflijke nieuws te vertellen. Zelf ook de ligusterpijlstaart gezien, en nog wel in de eigen tuin. 

Recente Editie


Meer Blog