Breedbekstrandloper op de lijst

Breedbekstrandloper, foto Laurens Steijn

Als fanatiek vogelaar houd ik ‘lijstjes’ bij. Vogelaars zijn namelijk gek op lijstjes. Op 1 januari start ik met een verse ‘jaarlijst’, waarop ik alle soorten bijhoud die ik dat jaar zie. Helemaal nieuwe soorten noteer ik op mijn Nederlandse lijst (432 soorten inmiddels). Wereldsoorten (Europa en daarbuiten) staan op mijn ‘life-list’ (1000+), maar vooral trots ben ik op mijn ‘Noord-Holland-lijst’: daar staan inmiddels 373 soorten op. Met de roodborstlijster als mooie nieuwkomer (recent gescoord op 27 april in de duinen bij Heemskerk, wat een soort).

Net na het journaal krijg ik op mijn telefoon de mededeling dat er een breedbekstrandloper is gespot in Polder IJdoorn, vlak boven Amsterdam. Ik heb deze steltloper pas één keer eerder waargenomen in Nederland, in het Lauwersmeer, maar dat is alweer heel wat jaren geleden. En, hij ontbreekt nog op mijn Noord-Holland-lijst. Dus besluit ik op deze mooie zomeravond, uiteraard na overleg met het thuisfront, om er heen te gaan. Bovendien wil dochter Isabel graag mee.

Het kijkscherm bij polder IJdoorn

Voorheen was Polder IJdoorn niet voor publiek toegankelijk, maar deze winter is er een kort wandelpad aangelegd met platform en vogelkijkscherm. Twintig minuten later kijken we vanaf dit platform uit over dit prachtige kleine binnendijks plas-dras gebiedje, in de zuidwesthoek van het IJsselmeer. Het is een eldorado voor steltlopers, meeuwen en lepelaars. In geen tijd zien we zwartkopmeeuwen en kleine mantelmeeuwen hun jongen voeren, kluten, bergeenden, bosruiter, oeverloper, twee poelruiters en de breedbekstrandloper. Voor Isabel is laatstgenoemde vogel betrekkelijk saai. Immers: een donker gestreept klein beestje met inderdaad ‘wat opvallende strepen op de kop, en een lange snavel met de kenmerkende neerwaarts geknikte punt (‘drooping bill’, zoals de Engelsen zeggen). Maar hoe enthousiast ik er ook door raak, dat steltje kan haar dus niet echt bekoren. ‘Pa, mag ik terwijl jij vogels kijkt je camera lenen?’ en weg is ze.

Af en toe komt ze terug om weer wat foto’s te laten zien, terwijl ik rustig met andere collega-vogelaars alles volg wat van en naar het IJsselmeer vliegt: zwarte sterns, een krombekstrandloper in zomerkleed, groepjes lepelaars. Dan gaat ineens alles op de wieken. Wat blijkt: aan de overkant schuimt een vos de oever af op zoek naar iets lekkers. Snel roep ik Isabel, terwijl ik ondertussen de vos voor haar in de telescoop zet. Helaas is hij net iets te ver weg voor een mooie foto, maar door de telescoop is hij toch best mooi te zien. “Tien keer mooier dan die breedbekstrandloper pa,’ vertrouwt ze me lachend toe. Smaken verschillen. Later, in de schemer, slenteren we terug over het nieuwe wandelpad. Isabel stopt om de haverklap om een foto te nemen. Een zweefvlieg op kamille, lieveheersbeestje, naaktslak, koeien, wit poesje in het gras. Alles wordt geplaat. Vader en dochter, samen gek van natuur. De een is blij met zijn nieuwe aanwinst (374!), de ander met de foto’s die ze gemaakt heeft. Kan het mooier? Ik geniet intens van ons samenzijn.

Zweefvlieg op kamille, foto Isabel Böhre