Het stelkluut mannetje heeft een gitzwarte mantel en vaak meer zwart op de kop dan vrouwtje.
Zodra er steltkluten in de buurt van mijn woonplaats Amstelveen worden gemeld, spoed ik er naartoe. Dit keer is het echt een thuiswedstrijd: Ouderkerk aan den Amstel is vlakbij. Er zijn er zo even maar liefst vier waargenomen op het Landje van Geijsel. Landje? Steltkluten zie je toch bij water, hoor ik de vogelkenners zeggen? Dat is juist. Boer Geijsel zet al jarenlang vanaf half februari tot ergens in mei bewust een deel van zijn boerenland onder water. In eerste instantie deed hij dat om de grutto’s een handje te helpen, die ieder voorjaar terugkeren uit Afrika en zich dan graag verzamelen op plekken die zo’n 5-10 centimeter onder water staan. Hier is het veilig voor ze om te rusten (roofdieren houden niet van een laagje water), en vanaf deze plekken vliegen ze zo naar de omliggende polders om flink bij te tanken na de lange vliegreis. Grutto’s vliegen in het voorjaar zomaar een paar duizend kilometer voordat ze hier weer landen.
Het vrouwtje heeft een bruin getinte mantel.
Maar omdat er veel meer vogels gebruik maken van het plas-dras, zoals de steltkluut, laat de boer zijn land tegenwoordig tot ver in mei blank staan. Toch zitten er ook nu nog steeds honderden grutto’s, zie ik als ik aankom. Direct krijg ik een van de steltkluten in beeld. Elke keer als ik zo’n vogel weer zie lopen, verbaas ik me over de enorme lengte van zijn poten. Werkelijk buitenproportioneel. Als ze door hoog water waden, valt dat eerst niet eens op, maar zodra ze opvliegen wel: ze steken ver buiten de staart uit. Statig en voorzichtig stapt hij door het water, af en toe luisterend en dan weer ingespannen zoekend naar insectjes en waterdiertjes, op of net onder het wateroppervlak.
Later die dag check ik www.waarneming.nl nog even. Steltkluten worden momenteel op veel andere plekken in Nederland gemeld. Mocht dat in de buurt zijn, ga dan even kijken naar deze prachtige vogels. Helemaal als ze straks kleintjes hebben. De pullen lopen al direct rond zodra ze uit het ei komen. Geweldig gezicht: die kleine polletjes veren, op van die (mini-)lange steltjes.
Je vindt het Landje van Geijsel op de hoek Amstelweg/Amstelzijweg.
Ondergelopen Landje van Geijsel
