Maandagmiddag komt zomaar uit het niets het bericht binnen op mijn telefoon: witkruintapuit: vanmorgen gefotografeerd langs Eli Heimanshof, Oegstgeest. De foto toont de vogel op een parkeerplaats met de mededeling: wie er heengaat, graag respect voor de bewoners.
BAM. De adrenaline giert meteen door mijn aderen. Als het zo is, is dit een nieuwe soort voor Nederland, en sowieso mega zeldzaam in Europa. Maar er ontstaat ook twijfel bij me: wat doet een uitgesproken woestijnsoort (ze broeden onder andere in Marokko en Israël) op een parkeerplaats midden in Oegstgeest? De plek van de foto is nog niet exact bekend. Wanneer de vogel aan de andere kant van de spoorlijn is gezien, moet je enorm omrijden. Ik besluit toch eerst van de redactie naar mijn huis te rijden, mijn vogelspullen vast te pakken en af te wachten totdat er meer duidelijk is. Maar zodra ik thuis kom, volgt een bericht dat de vogel is teruggevonden. Haast is nu geboden. Het is inmiddels al 16.45 uur en over anderhalf uur wordt het donker. Onderweg bereiken mij vele berichten via de telefoon. Ik besluit niet te kijken.
Na enig gezoek kom ik 25 minuten later aan op de plek: inderdaad midden in een woonwijk met middelhoge nieuwbouwflats. Overal rennende vogelaars… Mensen die al terug komen lopen wijzen me de weg.
Eenmaal op de bewuste plek aangekomen zit de vogel boven op het dak van een flat. Hoppa, in de knip. Altijd weer een enorme opluchting. Het zwart-witte vogeltje fladdert als een vlinder langs en net onder de rand van het gebouw. Soms lijkt hij even naar ons te kijken. Mensen hangen uit de ramen, in het plantsoen te midden van de flats en op het voet- en fietspad onderlangs staan inmiddels tientallen vogelaars. Geduldig leggen ze uit aan passerende bewoners dat er niet iemand klaar staat om van een flat te springen, maar dat het gaat om een heel zeldzaam vogeltje dat voor het eerst in Nederland en uitgerekend hier op de gebouwen is te zien.
Inmiddels komen de eerste verhalen los: de vogel zou er al vanaf 23 september zitten, omwonende laten foto’s zien. Er ontbreekt een stukje teen, zo blijkt uit de eerste close-up foto’s. En uit de eerst vluchtfoto’s blijkt bovendien dat het verenkleed van de vogel meer weg heeft van een gatenkaas. Alsof er een schot hagel doorheen geschoten is. Later die avond barst op internet de discussie pas echt los. Is het wel of geen ontsnapte vogel (‘escape’). Het blijkt dat er deze vogels gewoon te koop worden aangeboden, maar dan altijd geringd zijn. Een eerder bericht in het AD zou melding hebben gemaakt van een inbraak in het vlakbij gelegen vogelpark Avifauna. Daar zouden vogels ontsnapt zijn. Maar dit blijkt later te gaan om enorme neushoornvogels. Kortom…
Ondertussen komen er steeds meer vogelaars bij, uiteindelijk komen er honderden mensen kijken. Ook gisteren nog. Tot grote hilariteit en verbazing van de omwonenden. Die overigens verschillende fotografen op hun etage toelaten om de vogel extra mooi op de foto te krijgen. Een Marokkaanse of Israëlische vogel die de mensen verbroedert. Alleen dat is al te mooi om waar te zijn. En het laat me verder koud of hij officieel op de Nederlandse soortenlijst komt te staan of niet. Het is gewoon een prachtig vogeltje. Welkom in Nederland!
De witkruintapuit is een extreem zeldzame dwaalgast in Europa. Tot nu toe is de vogel waargenomen in Engeland (1: Jun 1982), Canarische Eilanden (1: Jan 2005), Kroatië (1: Aug 2001), Denemarken (1: Jun-Jul 2010), Frankrijk (1: Apr 1884), Duitsland (2: May 1986; Aug-Nov 2010), Italië (1: May 2010), Griekenland (1: Apr 1993), Malta (1: Apr 1872), Portugal (1: Mar 2001) en Spanje (1: May 1977 [2]). Bron: Dutch Birding Association (DBA).
Tip: komend weekend organiseert de DBA een vogelweekend op Texel. Iedereen is welkom. Kijk hier voor meer informatie.